پرنیان پورشاد؛ کامبیز پوشنه
چکیده
پژوهش حاضر باهدف تدوین و تعیین اثربخشی برنامه پشتیبانی مجازی بر رفتارهای چالش‌برانگیز و مهارتهای اجتماعی کودکان مبتلا به اُتیسم با عملکرد بالا، انجام شد. روش پژوهش ترکیبی بود. در بخش کیفی، 14 متخصص به روش نمونهگیری هدفمند، بهعنوان مشارکت‌کننده انتخاب شدند. به روش کدگذاری نظری، برنامه پشتیبانی مجازی در 11 هدف تدوین شد. ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف تدوین و تعیین اثربخشی برنامه پشتیبانی مجازی بر رفتارهای چالش‌برانگیز و مهارتهای اجتماعی کودکان مبتلا به اُتیسم با عملکرد بالا، انجام شد. روش پژوهش ترکیبی بود. در بخش کیفی، 14 متخصص به روش نمونهگیری هدفمند، بهعنوان مشارکت‌کننده انتخاب شدند. به روش کدگذاری نظری، برنامه پشتیبانی مجازی در 11 هدف تدوین شد. در بخش کمی، روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان پسر 7 تا 11 ساله با اختلال اُتیسم مراجعه‌کننده به مراکز درمانی و توان‌بخشی پدیده و رهیاب شهر تهران در سال 1399 بود. از بین آن‌ها 20 نفر به روش نمونهگیری هدفمند، انتخاب و بهصورت تصادفی در 2 گروه آزمایش (10 نفر) و گروه کنترل (10 نفر) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش، به مدت 13 جلسه (هر هفته 2 جلسه)، برنامه پشتیبانی مجازی را دریافت کردند؛ گروه کنترل 2 ماه در لیست انتظار قرار گرفت. ابزار سنجش شامل پرسشنامههای رفتارهای چالش‌برانگیز بودفیش و همکاران (2000) و مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (1990)، بود. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره تحلیل شد. یافتههای حاصل از پژوهش نشان داد که برنامه پشتیبانی مجازی بر کاهش رفتارهای چالش‌برانگیز و بهبود مهارتهای اجتماعی افراد گروه آزمایش، تأثیر معناداری داشت (001/0>P)؛ بنابراین، پیشنهاد میشود تا روانشناسان و مربیان حوزه کودکان مبتلا به اُتیسم، از برنامه پشتیبانی مجازی در جهت توانمندسازی، مدیریت و کاهش مشکلات روانشناختی این کودکان و کمک به والدین آن‌ها، بهره ببرند.
